Η Λιβύη έχει φεσώσει 716 εκ. δολάρια τις ελληνικές επιχειρήσεις

Η Λιβύη είναι ο 2ος σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της χώρας μας μεταξύ των αραβικών χωρών, ενώ εκεί δραστηριοποιούνται πολλές ελληνικές εταιρείες.

Σήμερα, στον κατασκευαστικό τομέα δραστηριοποιούνται οι εταιρείες J&P, ΕΤΕΠ (που μετονομάστηκε σε ΤΑGECO), Αρχιρόδον (επέκταση/εκσυγχρονισμός λιμένος Τριπόλεως), ΣΙΚΕΛΙΣ, και η εταιρεία MARITECH (ανέλαβε την τοποθέτηση καλωδίων οπτικών ινών στα λιβυκά παράλια). Πρόσφατα η εταιρεία OLYMPIA έχει αναλάβει λιμενικό έργο δυτικά της Τρίπολης.

Τον Απρίλιο 2005 εγκαταστάθηκε στη Λιβύη, με θυγατρικό παράρτημα η εταιρεία Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε., συμμετέχοντας, με ποσοστό 20%, σε κοινοπραξία με την αυστραλιανή Woodside Energy (N.A.) Ltd και την ισπανική REPSOL UPF για έρευνα, εξόρυξη και εκμετάλλευση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Τον Σεπτέμβριο 2008 ο όμιλος μεταβίβασε τα δικαιώματά του στην κοινοπραξία στον γαλλο-βελγικό ενεργειακό όμιλο GDF Suez, έναντι ποσού 151 εκατ. δολ. Επίσης, η εταιρεία Ασπροφός Α.Ε., η οποία ανήκει στον επιχειρηματικό όμιλο της «Ελληνικά Πετρέλαια Α.Ε.», έχει εγγραφεί στα λιβυκά τεχνικά μητρώα και διεκδικεί έργα στη χώρα.

Η θυγατρική της INTRACOM S.A. η INTRACOM LIBYA BRANCH. Εχει διεκδικήσει επιτυχώς την ανάληψη έργων στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Τα Διυλιστήρια Χερσονήσου του Αίμου ΑΕΒΕ (Green Oil S.A.) του ομίλου INTEMACO συμμετέχουν με 66% σε Joint Venture με τη λιβυκή εταιρεία Faris Al Khallej.
Ωστόσο, τις οικονομικές σχέσεις σκιάζει το ζήτημα των χρεών της Λιβύης προς ιδιωτικές εταιρείες ύψους 716,2 εκ. δολαρίων, που δημιουργήθηκαν από τη δεκαετία του 1970.

Στον αέρα συμβόλαια-χρυσάφι

Η παγκόσμια βιομηχανία ενέργειας παρακολουθεί τις εξελίξεις στη Λιβύη με μεγάλη ανησυχία, ανησυχία η οποία εντείνεται από το γεγονός πως εκεί δραστηριοποιούνται επί του παρόντος σχεδόν όλες οι μεγάλες πετρελαϊκές (οι περισσότερες στον χώρο της αναζήτησης πετρελαίου και όχι της παραγωγής): η βραζιλιάνικη Petrobras, η ρωσική Gazprom, οι αμερικανικές ConocoPhillips, Hess, Occidental και Marathon, η ιταλική Eni, η ισπανική Repsol, η γαλλική Total, η γερμανική BASF, η βρετανική BP, η ολλανδική Royal Dutch Shell, η νορβηγική Statoil, η αυστριακή OMV κ.ά.

Να σημειωθεί πως οι εν λόγω εταιρείες (κάποιες από τις οποίες είδαν τις μετοχές τους να σημειώνουν πτώση τις τελευταίες ημέρες), ακόμη και προτού αρχίσει να τρίζει ο θρόνος του Καντάφι, είχαν μεγάλα παράπονα από το καθεστώς αναφορικά με ζητήματα όπως η αύξηση της φορολογίας, η κρατική γραφειοκρατία, καθώς και η «ασταθής» συνεργασία τους με την εθνική λιβυκή πετρελαϊκή NOC. 

 

Η εξέγερση ήρθε να επιδεινώσει τους παραπάνω ήδη υπάρχοντες πονοκεφάλους. Σε περίπτωση που ο Καντάφι ανατραπεί, όλα εκείνα τα συμβόλαια που αυτός είχε συνάψει με πλήθος πετρελαϊκών κολοσσών τα τελευταία χρόνια μπαίνουν σε μια φάση αβεβαιότητας, όπως σημειώνουν οι «Financial Times». Και το «BBC» προειδοποιεί πως οι επίμαχες συμφωνίες ενδεχομένως «να τύχουν επαναδιαπραγμάτευσης ή ακόμη και να ακυρωθούν πλήρως από την επερχόμενη πολιτική ηγεσία».