«Από μικρό παιδί που θυμάμαι τον εαυτό μου πήγαινα πολύ συχνά στην εκκλησία. Είχα μάθει πολλά τροπάρια και για πολλά χρόνια εκτελούσα και χρέη ψάλτη» λέει στην «Espresso» ο Χρήστος Αλευράς, ο πρώτος Ρομά ιερέας που εκπλήρωσε την επιθυμία του να φορέσει τα άμφια. Οπως δηλώνει ο ίδιος, όταν στα 22 του χρόνια τόλμησε να πει μπροστά στην οικογένειά του ότι αποφάσισε να γίνει παπάς, η μητέρα του είχε σοβαρές αντιρρήσεις, με αποτέλεσμα ο νεαρός τότε Χρήστος Αλευράς να το ξεχάσει προσωρινά.
«Πίστευα πάντα πολύ στον Θεό και κάτι έλεγε μέσα μου ότι κάποια στιγμή θα ακολουθήσω τον δρόμο του. Το όνειρό μου ήταν να γίνω ιερέας, αλλά η μητέρα μου ήταν εκείνη που δεν ήθελε με τίποτα να φορέσω το ράσο. Οταν της το είχα πει την πρώτη φορά, θυμάμαι πως είχε εκφράσει πολύ έντονα τις αντιρρήσεις της».
Ο 54χρονος ιερέας κατάγεται από ένα μικρό χωριό της Κομοτηνής, την Αρατο. Οπως μας εξηγεί, το 95% των κατοίκων εκεί είναι Ρομά, ενώ υπάρχει κι ένα μικρό ποσοστό ατόμων που είναι μουσουλμάνοι. Στο μικρό αυτό χωριό θυμάται πως πέρασε το μεγαλύτερο μέρος των παιδικών του χρόνων. Η εκκλησία του χωριού, ο Αγιος Γεώργιος, ήταν για εκείνον η παρηγοριά του αφού η επαφή του με τον Θεό τον γέμιζε με αγάπη αλλά και αισιοδοξία για τα χρόνια που θα έρχονταν. Σε αυτή την εκκλησία, μάλιστα, λειτουργεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια ο ίδιος, μεταφέροντας τον λόγο του Θεού στους συγχωριανούς του.
«Είμαι πολύ υπερήφανος που ανήκω στη φυλή των Ρομά. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να ντρεπόμαστε. Οι Βλάχοι, οι Σαρακατσάνοι, οι Πόντιοι ντρέπονται για την καταγωγή τους; Αρκετός κόσμος επηρεασμένος από τον τρόπο ζωής μας θεωρεί ότι δεν πιστεύουμε στον Θεό και αυτό είναι μεγάλο λάθος. Είμαστε πολύ θρήσκοι και προσευχόμαστε καθημερινά. Είμαι ο πρώτος Ρομά ιερέας και χαίρομαι πολύ γι' αυτό».
Για πάνω από δύο δεκαετίες ο ιερέας Χρήστος Αλευράς είχε εγκαταλείψει την Ελλάδα, αφού αναζητούσε ένα καλύτερο αύριο τόσο για εκείνον όσο και για την οικογένειά του. Η Γερμανία ήταν η χώρα που έμελλε να γίνει η δεύτερη πατρίδα του, γιατί εκεί κατάφερε από το μηδέν να δημιουργήσει μια καλή ζωή για τη σύζυγό του και τα παιδιά τους. «Βρεθήκαμε στη Γερμανία και εκεί δουλέψαμε πολύ σκληρά για αρκετά χρόνια. Αυτό που ήθελα ήταν να φτιάξω μια δουλειά για τα τρία παιδιά μου και τα εφτά εγγόνια μου, ώστε εγώ να μπορέσω κάποια στιγμή να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα. Η σύζυγός μου πάντα γνώριζε ότι ήθελα να γίνω παπάς. Στην ξένη χώρα δουλέψαμε σε εστιατόρια μέχρι που αποκτήσαμε το δικό μας».
Ο παπα-Χρήστος επέστρεψε πριν από πέντε χρόνια στη γενέτειρά του και εξέφρασε στον μητροπολίτη Μαρωνείας και Κομοτηνής την επιθυμία του να γίνει ιερέας. «Ηθελα πολύ να γίνω παπάς. Οταν μου ανακοίνωσαν ότι πήραν την απόφαση να με χειροτονήσουν, πραγματικά βίωσα την προσωπική μου ανάσταση. Ξεκίνησα αμέσως στην Ιερατική Σχολή Ξάνθης, που την τελείωσα πριν από λίγους μήνες. Τώρα είμαι πιο ευτυχισμένος από ποτέ, καθώς είμαι κοντά στον Θεό, ενώ στην απόφασή μου αυτή βρήκα υποστηρικτές την παπαδιά μου, τα παιδιά μου κι ένα ολόκληρο χωριό που έρχεται κάθε Κυριακή για να λειτουργηθεί από μένα».
ΘΑΝΟΣ ΜΑΚΡΟΓΑΜΒΡΑΚΗΣ espresso
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας και θα δημοσιευτεί αρκεί να μην είναι υβριστικό ή... διαφημιστικό!