ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΕΙΣ: 3 ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ
Ιδιαίτερη συγκίνηση και ενδιαφέρον, όχι μονο στη Γερμανία, αλλά και σ' ολόκληρο τον κόσμο, έχει προκαλέσει η εξαιρετική πράξη αγάπης του Φρανκ Σταϊνμάγερ, να δωρίσει το νεφρό του στη νεφροπαθή σύζυγό του.
Η κίνηση του πρώην υπουργού Εξωτερικών και νυν επικεφαλής των Σοσιαλδημοκρατών της Γερμανίας δεν είναι, όμως, πρωτοφανής. Εκατοντάδες άνθρωποι σε όλο τον κσμο σώζουν τις ζωές των αγαπημένων τους προσώπων χαρίζοντάς τους τα όργανά τους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του 65χρονου μουσικού Βασίλη Γαϊτάνου και της γυναίκας του, η οποία, αν και είχε χάσει την όρασή της δεκαπέντε χρόνια πριν σε τροχαίο ατύχημα, δεν δίστασε πριν από δύο χρόνια να προσφέρει το ένα της νεφρό, προκειμένου να σωθεί ο σύζυγός της.
Ο Βασίλης Γαϊτάνος, έχοντας βγει νικητής στις πολλαπλές του μάχες με τον καρκίνο κι έπειτα από δεκαοκτώ χειρουργεία, «αργοπέθαινε» στην αιμοκάθαρση. Η μουσική του διαδρομή είναι σπουδαία, αλλά ακόμη σπουδαιότερο είναι το μήνυμα ζωής που δίνουν με τη σύζυγό του Δήμητρα Γιαννοπούλου, προωθώντας την ιδέα της προσφοράς ζωτικών οργάνων, με το ίδιο τους το παράδειγμα.
«Η μουσική απαλύνει την ψυχή μου», είχε πει στην «Ε» η Δήμητρα Γιαννοπούλου (απόφοιτος της Νομικής Σχολής και στέλεχος της Εμπορικής Τράπεζας πριν από το ατύχημα) πριν από μία συναυλία, τον περασμένο Φεβρουάριο. «Ομως, αποκλειστικός μου σκοπός είναι να πείσω μέσα από την εμπειρία μου. Λέω, λοιπόν, πως η ζωή μου δεν άλλαξε σε τίποτα, δεν αισθάνομαι καμία διαφορά, δεν έλαβα κανέναν ιατρικό περιορισμό και επιπλέον έχω τη χαρά πως έσωσα τον σύζυγό μου. Συστήνω σε όποιον έχει στο περιβάλλον του κάποιον άνθρωπο που αργοπεθαίνει, να κάνει αρχικά το τεστ ιστοσυμβατότητας και αν βγει θετικό, να μη διστάσει να προχωρήσει σε δωρεά. Η αιμοκάθαρση προσφέρει το "ζην", αλλά η μεταμόσχευση το "ευ ζην". Αξίζει τον κόπο!»
.
Στον πεθερό της είχε χαρίσει το 2003 το νεφρό της η Αικατερίνη Αργυρού-Κονιδάρη. Το πρόβλημα στα νεφρά εμφανίστηκε στον Ονούφριο Αργυρό το 1984 και η κατάσταση της υγείας του επιβαρύνθηκε το 2002, όπου και άρχισε να υποβάλλεται σε αιμοκάθαρση τρεις φορές την εβδομάδα. Από τότε ήταν σε συνεχή αναζήτηση δότη. Μπήκε στη λίστα και περίμενε. Σύμφωνα με τους κανονισμούς, προτεραιότητα έχουν τα νεότερα σε ηλικία άτομα και η αναμονή μπορεί να διαρκέσει από δύο μέχρι πέντε ή ακόμα και εφτά χρόνια.
«Η θεία μου επρόκειτο να δώσει μόσχευμα στον γιο της, που αντιμετωπίζει παρόμοιο πρόβλημα με μένα, ωστόσο αποδείχτηκε μη συμβατό. Τότε το πρόσφερε σε μένα. Δυστυχώς, η εξέταση έδειξε ότι ούτε εγώ μπορούσα να δεχθώ το νεφρό της», λέει ο κ. Αργυρός σε εφημερίδα της ομογένειας (η οικογένεια διαμένει στη Ν. Υόρκη) και προσθέτει: «Στενοχωρημένος όπως ήμουν, τηλεφώνησα και το είπα στον γιο μου. Πετάχτηκε τότε η νύφη μου και προθυμοποιήθηκε να πάει στο νοσοκομείο για εξετάσεις και να προσφέρει αυτή το νεφρό της». Λίγες μέρες μετά και έπειτα από τις απαραίτητες εξετάσεις, που έδειξαν ότι το μόσχευμα είναι συμβατό, πεθερός και νύφη υποβλήθηκαν σε χειρουργείο.
Η Αικατερίνη Αργυρού λέει απλώς ότι ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει και δεν χρειάστηκε πολλή σκέψη για να πάρει τις αποφάσεις της, αλλά ούτε και πολλή συζήτηση. «Ηταν αποκλειστικά δική μου απόφαση. Από την αρχή ήξερα ότι αυτό έπρεπε να γίνει. Αισθάνθηκα ότι ένα αγαπημένο μου πρόσωπο είχε ανάγκη τη βοήθειά μου και το αποφάσισα. Και όταν αποφασίσω, κανείς δεν μπορεί να μου αλλάξει τη γνώμη».
Ακόμη μία ιστορία μεταμόσχευσης από ζώντα δότη, χωρίς μάλιστα να υπάρχει συγγενικός δεσμός, είχε δει πέρσι το φως της δημοσιότητας. Είχε μάλιστα και πρωτόγνωρες προεκτάσεις... Ο οδηγός φορτηγού Λίον Κάρβερ χάρισε στον 49χρονο ομογενή από τη Μελβούρνη Χάρη Ευθυμιάδη το νεφρό του, με τον όρο να το ...προσέχει κόβοντας το τσιγάρο και το ποτό.
Οι δύο άντρες μεγάλωσαν μαζί στην περιοχή Γουάβερλι και όταν μεγάλωσαν, χάθηκαν για αρκετά χρόνια. Οταν ο Λίον έμαθε ότι ο φίλος του έπασχε από νεφρική ανεπάρκεια του τηλεφώνησε λέγοντάς του ότι του προσφέρει το νεφρό του. Προς μεγάλη τύχη του Χάρη, το μόσχευμα ήταν συμβατό. «Του το είπα ξεκάθαρα: Θα σου το δώσω αρκεί να το προσέχεις. Δεν θα του το έδινα αν το κακομεταχειριζόταν, αλλά τον εμπιστευόμουν και ξέρω ότι θα έκανε τα πάντα για μένα».
Ο Χάρης αρκέστηκε στο να δηλώσει ότι το νεφρό «ήταν το καλύτερο δώρο που έλαβα ποτέ στη ζωή μου» και όταν ρωτήθηκε από έναν ψυχολόγο, μετά την επέμβαση, αν θα έκανε το ίδιο για τον Λίον, απάντησε με ειλικρίνεια: «Δεν ξέρω, ίσως όχι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας και θα δημοσιευτεί αρκεί να μην είναι υβριστικό ή... διαφημιστικό!