Ασημάκης Κατσούλας: «Νιώθω τύψεις για το παρελθόν»

«Όσοι είναι παιδεραστές δεν γίνονται ξαφνικά. Έχουν δώσει δείγματα από πριν. (...) Έχω σκεφτεί χίλια δυο πράγματα, αλλά εν πάση περιπτώσει, το μόνο που δεν σκέφτομαι είναι να πειράξω μικρά παιδιά! Ένας παιδεραστής δεν γίνεται εν μία νυκτί. Δεν θα είχα δώσει ένα δείγμα προηγουμένως; Όλα θα τα δεχόμουν. Λέω εντάξει, είμαι ένοχος σαν αμαρτία. Ίσως δεν αξίζω καν την συγχώρεση του κόσμου, αλλά από κει και πέρα, μη με κατηγορείτε για κάτι που δεν έχω κάνει, και μάλιστα τόσο επαίσχυντο».

Με τα λόγια αυτά ο Ασημάκης Κατσούλας, ο άνθρωπος που βρίσκεται πίσω από της φυλακής τα σίδερα ως ο αρχηγός των «σατανιστών» που είχαν συγκλονίσει με την δράση τους το πανελλήνιο πριν από 18 χρόνια, αρνείται κατηγορηματικά με συνέντευξή του στο «People» (που κυκλοφορεί την Τρίτη) όλες τις κατηγορίες περί σεξουαλικών τηλεφωνικών παρενοχλήσεων σε ανήλικα μικρά κοριτσάκια 10 και 11 ετών.

Ο Ασημάκης Κατσούλας υποστηρίζει ότι έμαθε από τις εφημερίδες για τις νέες κατηγορίες που του αποδίδονται και αφήνει ναν εννοηθεί ότι πρόκειται για σκευωρία, αφού «κάθε φορά που πληριάζει η δική μου άδεια, κάτι συμβαίνει». Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι ο συγκατηγορούμενός του για τις σεξουαλικές παρενοχλήσεις είναι πρόσωπο που ποτέ δεν έχει εγκλειστεί στις Φυλακές Μαλανδρίνου, όπου κρατείται ο ίδιος, «όπως προκύπτει και από το αρχείο της φυλακής». Έτσι, τονίζει ότι αναιρούνται όλα όσα αναφέρονται στο δελτίο Τύπου της Αστυνομίας της περασμένης εβδομάδας.

Ακόμα, ο Ασημάκης Κατσούλας υποστηρίζει ότι φέτος θα έπαιρνε άδεια από την φυλακή πέντε χρόνια μετά από την τελευταία φορά, το 2005. Τότε ο ίδιος είχε κατηγορηθεί ότι πήγε να απαγάγει, να βιάσει και να σκοτώσει, κάτι που και πάλι αρνείται και υποστηρίζει ότι έχει αποδειχθεί πλέον και δικαστικά, αφού το Εφετείο τον αθώωσε.  «Πέρασαν πέντε ολόκληρα χρόνια για να αποδείξω την αθωότητά μου. Δεν βγήκα να το φωνάξω. Γιατί η τακτική μου είναι αυτή: Δεν μπορεί να φωνάζει κάποιος άνθρωπος που έχει κάνει τέτοια πράγματα στη ζωή του. Έχω τον προσωπικό μου δρόμο, της ωρίμανσης, της μετάνοιας, προσπαθώ να επανακοινωνικοποιηθώ. Δεν μπορεί να μου το στερήσει κανείς αυτό. Στα 18 χρόνια του εγκλεισμού μου δεν έχω κανένα πειθαρχικό παράπτωμα και δεν είναι καμία επίπλαστη συμπεριφορά, είναι συμπεριφορά συνειδητή».

Σε σχέση με τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην υπόθεση των σατανιστών, τονίζει: «Είμαι ο μοναδικός που για κάποιο λόγο, επειδή δεν μιλάω τόσα χρόνια, με θεωρούν αμετανόητο. Με θεωρούν τον συνεχιστή της κτηνωδίας. Οι άλλοι έχουν αγιοποιηθεί. Εγώ είμαι δαιμονοποιημένος από την αρχή μέχρι το τέλος. Ας αφήσουμε κάποια στιγμή τον δαίμονα του παρελθόντος να πεθάνει. Θα πεθάνει μόνος του, έτσι ή αλλιώς. Στην συνείδηση των ανθρώπων εννοώ, γιατί στη δική μου είναι μια διαρκής τύψη! Τίποτε άλλο και δεν υποκρίνομαι. Δεν έχω ανάγκη να υποκριθώ...».

Όσο για αν και πόσα έχουν αλλάξει όλα αυτά τα χρόνια, που βρίσκεται κλεισμένος στο σοφρωνιστικό κατάστημα; «Πάρα πολλά! Ένα παιδί 21 ετών κι ένας άνδρας στα 39-40 είναι το ίδιο; Είναι δυνατόν; Με την ηλικία έρχεται η ωριμότητα, με την ωριμότητα έρχονται οι τύψεις. Πιστεύω ότι η μετάνοια ή συνειδητοποίηση είναι εσωτερικός δρόμος. Δεν είναι κάτι που το φωνάζεις: “Κοιτάξτε με! Φοράω κομποσκοίνι. Φοράω σταυρό”. Εγώ το ξέω και ο Θεός!».