Οσο άσχημο και απάνθρωπο κι αν ακούγεται, κάθε χρόνο στις γιορτές του Πάσχα (όπως αντίστοιχα και των Χριστουγέννων) ολοένα και περισσότεροι συνάνθρωποί μας αποφασίζουν να απομακρύνουν τους «αρρώστους» συγγενείς από τα σπίτια τους και να τους αφήσουν για λίγες ημέρες στο Δαφνί και σε άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα προκειμένου ξέγνοιαστοι να περάσουν οι ίδιοι καλά.
Οπως ανέφερε στην «Espresso της Κυριακής» ο πρώην πλέον διοικητής του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής Θανάσης Κοσμόπουλος: «Είναι μια τραγική πραγματικότητα. Στα εξωτερικά ιατρεία του Ιδρύματος από την αρχή της Μεγάλης Εβδομάδας παρατηρείται μια σημαντική αύξηση προσέλευσης ασθενών που αγγίζει περίπου το 40%. Αρχικά θεωρήσαμε ότι πρόκειται για φυσιολογικό φαινόμενο, για περιστατικά προεόρτιας κατάθλιψης, αλλά, όταν ερευνήσαμε το θέμα, διαπιστώσαμε δυστυχώς ότι αρκετοί φέρνουν τους συγγενείς τους για να απομακρύνουν έστω και για λίγες ημέρες το “πρόβλημα” από το σπίτι τους, για να πάνε εκδρομή». Και πρόσθεσε: «Το μόνο που θέλουν είναι να τους “παρκάρουν” κάπου με ασφάλεια για λίγες ημέρες και χωρίς έξοδα. Είναι πραγματικά λυπηρό. Για τον λόγο αυτό αποφασίσαμε το κάθε “ύποπτο” περιστατικό να εξετάζεται με ιδιαίτερη προσοχή από δύο γιατρούς και ειδικούς επιστήμονες προτού αποφασιστεί η παραμονή στο νοσοκομείο. Το Δαφνί δεν είναι πάρκινγκ ψυχών! Είναι ένα νοσηλευτικό ίδρυμα που προσφέρει φιλοξενία σε ασθενείς με ψυχικά προβλήματα για όσον καιρό χρειαστεί. Βέβαια, το γεγονός αυτό δεν παρατηρείται μόνο στα δικά μας ιατρεία αλλά και σε άλλα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας. Για παράδειγμα, ραγδαία αύξηση παρατηρείται στην Κρήτη την περίοδο των ρακοκάζανων, δηλαδή την περίοδο που φτιάχνουν τη ρακή, γιατί δεν θέλουν “εμπόδια” στα πόδια τους».
Σύμφωνα με τον κ. Κοσμόπουλο, «μετά την Κυριακή της Αναστάσεως οι περισσότεροι έρχονται και παίρνουν ξανά τους δικούς τους στο σπίτι. Είναι γενικά μια περίεργη κατάσταση που προκαλεί σε όλους μας ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μία λύπη για τους αρρώστους και οργή για τους συγγενείς και από την άλλη λύπη και για τους ίδιους τους συγγενείς, που θέλουν έστω και για λίγες ημέρες να σταματήσουν να ανεβαίνουν τον Γολγοθά τους. Βέβαια, δεν είναι όλοι για λύπηση, καθώς υπάρχουν και άνθρωποι-τέρατα».
Ο κ. Θανάσης Κοσμόπουλος μας εξιστόρησε ένα από τα εκατοντάδες περιστατικά που έχει αντιμετωπίσει όλα αυτά τα χρόνια, το οποίο θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη του. «Δεν θα ξεχάσω ποτέ έναν 30χρονο άνδρα, ο οποίος έφερε εδώ τις ημέρες του Πάσχα την 70χρονη μητέρα του. Η ηλικιωμένη ήταν σε τραγική κατάσταση και ούρλιαζε. Μας είπε ότι εδώ και χρόνια τα είχε χαμένα και ότι πλέον αποτρελάθηκε. Οντως, η γυναίκα φώναζε και έλεγε παράλογα πράγματα. Οταν όμως εξετάστηκε από τους γιατρούς, διαπιστώθηκε ότι είχε παραισθήσεις, οι οποίες είχαν προκληθεί από αφυδάτωση και πείνα. Η γιαγιά είχε να φάει και να πιει νερό αρκετές ημέρες, με αποτέλεσμα να είναι σε τραγική κατάσταση. Οταν ενημερώθηκα για το περιστατικό κατέβηκα στα επείγοντα για να δω ιδίοις όμμασι τι ακριβώς συμβαίνει. Και πραγματικά λύγισα. Είδα μια ανήμπορη γυναίκα σε τρισάθλια κατάσταση. Τα είχε τετρακόσια, αλλά η αφυδάτωση την είχε εξαντλήσει. Ηταν ένα βήμα πριν από τον θάνατο. Εγινα έξαλλος, πήγα στον γιο της και ζήτησα εξηγήσεις. Και τότε ο κύριος αυτός μου τόνισε σε έντονο ύφος ότι δεν είναι δουλειά μου να του κάνω παρατηρήσεις και ότι η μάνα του ήταν τρελή. Μάλιστα, μου είπε αν δεν την κρατήσουμε, να την πετάξουμε στον δρόμο, γιατί αυτός δεν τη θέλει άλλο στο σπίτι. Επειτα έφυγε αδιάφορος και αναίσθητος. Τελικά ειδοποίησα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο παρέλαβε και μετέφερε τη γιαγιά σε νοσοκομείο, όπου αφού τις παρασχέθηκε για ημέρες ορός και φαρμακευτική αγωγή συνήλθε πλήρως».
Αρκετοί πάντως είναι ειλικρινείς και ζητούν ευθέως από τους υπευθύνους του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου να κρατήσουν τους συγγενείς τους για λίγες ημέρες, προκειμένου να ξεκουραστούν και να μαζέψουν δυνάμεις, ώστε να σταθούν καλύτερα στο πλευρό τους.
Η «κατάθλιψη» των εορτών...
Εκτός από τους «παρκαρισμένους» ασθενείς σημαντική αύξηση παρουσιάζουν την περίοδο του Πάσχα και τα περιστατικά καταθλιπτικής συνδρομής και αυτοκτονικού ιδεασμού. «Στην πρώτη περίπτωση έχουμε αύξηση της τάξεως του 25% και στη δεύτερη το ποσοστό αγγίζει το 13%» σημειώνει ο κ. Κοσμόπουλος και συμπληρώνει: «Πάντα τις εορτές οι άνθρωποι πρέπει να είναι χαρούμενοι. Κάποιοι που δεν είναι πρέπει να το κρύβουν και να δείχνουν καλά. Αυτό τους επηρεάζει σημαντικά και στο τέλος τους λυγίζει. Γι’ αυτό πρέπει ο καθένας μας να σκύψει στον διπλανό του και να τον βοηθήσει. Να τον στηρίξει σε κάθε δύσκολη στιγμή».
Ερευνες δείχνουν ότι ένας στους τέσσερις Ελληνες πάσχει από κατάθλιψη, ενώ σε ολόκληρη την Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτες, τα επόμενα δέκα χρόνια οι θάνατοι από αυτοκτονίες θα ξεπεράσουν τους θανάτους από έμφραγμα και εγκεφαλικά. ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιο σας και θα δημοσιευτεί αρκεί να μην είναι υβριστικό ή... διαφημιστικό!